เมื่อคิดให้ดีโลกนี้ประหลาดบุพเพสันนิวาสที่ประสาทความรักภิรมย์คู่ใครคู่เขารักยังคอยเฝ้าชมคอยภิรมย์เรื่อยไปขอบน้ำขวางหน้า ขอบฟ้าขวางกั้นบุพเพยังสรรค์ประสบให้ได้พบสบรักกันได้ห่างกันแค่ไหนเขาสูงบังกั้นไว้รักยังได้บูชาความรักศักดิ์ศรีรักไม่มีพรหมแดนรักไม่มีศาสนาแม้นใครบุญญาได้ครองกันมาพรหมลิขิตพาชื่นใจรักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธความรักเช่นนั้นให้โทษจะไปโกรธโทษรักไม่ได้ไม่ใช่บุพเพสันนิวาสแน่ไซร้รักจึงได้แรมลาความรักศักดิ์ศรีรักไม่มีพรหมแดนรักไม่มีศาสนาแม้นใครบุญญาได้ครองกันมาพรหมลิขิตพาชื่นใจรักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธความรักเช่นนั้นให้โทษจะไปโกรธโทษรักไม่ได้ไม่ใช่บุพเพสันนิวาสแน่ไซร้รักจึงได้แรมลา